|
|
Historia świata - historią
koloru
Na przestrzeni wieków każda kultura przypisywała jakiemuś
kolorowi symboliczne znaczenie. Dzięki inskrypcjom
hieroglificznym wiemy, że starożytni Egipcjanie szczególna
uwagę przywiązywali do kolorów słońca, a dzięki rozlicznym
odkryciom archeologicznym byliśmy w stanie odczytać
mistyczne znaczenia przypisywane barwom przez starożytnych -
przedstawiały one dzień i noc, narodziny, życie i śmierć,
wodę oraz różne pożywienia. Mimo, iż ilość stosowanych
odcieni jest ograniczona, to jednak preferowano je dla
oznaczenia samego człowieka, jego stosunków do bogów, duszy,
ciała, ziemi i działania.
W starożytnych Chinach kolor
złoty pozostawał wyłącznie do dyspozycji cesarza, Rzymianie
szczególne uczucie żywili dla czerwieni pompejańskiej, a
Grecy zdobyli swoje szaty i dzieła w zasadzie tylko ciemną
zielenią i kolorem pawioniebieskim. Czy dlatego, że Grecy
żyli nad morzem i kolory wodnych głębin miały tak wielki
wpływ na ich życie, Rzymianie zaś kochali rozkosz oraz
satysfakcję fizyczną jaka daje czerwień, a władcy Chin byli
tak żądnymi przepychu, że nawet kolor złoty chcieli mieć
tylko dla siebie? |
|
|
|
|
Pierwsze farby zostały zrobione z minerałów oraz substancji
organicznych, błękit najprawdopodobniej otrzymywano z lapis
lazuli, czerwień zaś z odmiany owadów koszenilin, żółć z
nasiarczanych glinek i siarczka arsenu, fiolet z małż
morskich, brąz z glinki żelazistej, biel z kredy, a czerń ze
spalonej kości słoniowej. Uzyskane barwniki były
wykorzystywane głównie w malarstwie, ceramice, tkactwie oraz
przyozdobieniach ciała.
W XIX
wieku dzięki odkryciu Henry Perkinsa - ze smoły i związków
węgla zdołał on otrzymać barwniki anilinowe - nowożytna
chemia mogła w końcu zastąpić fach farbiarza. Obecnie
zestawia się tysiące związków węgla i tworzy coraz to nowe
odcienie pigmentu. Zróżnicowane dzięki niemu i w odcieniu i
barwie kolory emitują różną energię. A właśnie dzięki tej
energii można określić kolory jako ciepłe lub zimne, słabe
lub zdecydowane, wysokie lub niskie. |
|
|
|
|
